- Węgiel aktywny – postać węgla, która została przetworzona (aktywowana) w celu zwiększenia jej porowatości i dzięki temu uzyskania dużej powierzchni właściwej dostępnej dla celów adsorpcji i reakcji chemicznych.
- Adsorpcja – jest procesem, który występuje, kiedy roztwór gazowy lub ciekły gromadzi się na powierzchni ciała stałego lub cieczy (adsorbentu), tworząc warstwę cząsteczek lub atomów.
- BAC – węgiel aktywny biologicznie (ang. Biologically Activated Carbon)
- BOD – biologiczne zapotrzebowanie na tlen (ang. Biological Oxygen Demand)
- Desorpcja – zjawisko, w którym substancja jest uwalniana z powierzchni lub poprzez powierzchnię.
- DOC – rozpuszczony węgiel organiczny (ang. Dissolved Organic Carbon)
- EBCT – czas kontaktu z pustym łożem (ang. Empty Bed Contact Time)
- GAC – granulowany węgiel aktywny (ang. Granular Activated Carbon)
- Liczba jodowa – jest masą jodu (w gramach), która jest pochłaniana przez 100 gramów substancji chemicznej. Służy do pomiaru ilości mikroporów w węglu.
- Makropory – największe pory w substancji
- Mezopory – średniej wielkości pory w substancji
- Mikropory – najmniejsze pory w substancji
- MTZ – strefa wymiany masy (ang. Mass Transfer Zone)
- NOM – naturalna materia organiczna (ang. Natural Organic Matter)
- PAC – sproszkowany węgiel aktywny (ang. Powder Activated Carbon)
- Pestycyd – to substancja lub mieszanka substancji, wykorzystywana do niszczenia szkodników.
- Sorpcja – obejmuje zarówno absorpcję, jak i adsorpcję.
- Powierzchnia właściwa – jest miarą tego, jak dużo zewnętrznej powierzchni posiada dany obiekt. Jest ona zwykle mierzona przy pomocy metody BET i jest ogólnym terminem określającym wydajność węgla aktywnego.
- Reaktywacja/regeneracja – proces, w którym węgiel odzyskuje swoje oryginalne cechy przy minimalnych stratach.
